به نام خدا

موضوع انشا:سبک شمردن نماز

بهتر است نمازی که به جا می اورد نماز اول وقت باشد و فضیلتش به گونه ای باشد که خدا را با دیدگان دل بیند و تنها عبادتش و پرستش و نمازش برای معبودش باشد برای او که از نهان و اشکار هر چیز و هر کسی به خوبی اگاه است و در نهایت بصیرت به احوال مخلوقاتش می باشد.بهترین نماز،نمازی است  که انسان با حضور قلبی کامل و اخلاص تمام بخواند و به هیچ کس دیگری به جزخدا توجه نداشته باشد، تنها برای او و به جهت شایستگیش برای عبادت و ستایش،عبادتش کند،نه برای ترس از عواقب که عبادت بردگان است و نه برای امید مزد و ثواب که عبادت مزدوران می باشد،بلکه فقط برای شایستگی او و عشق و محبت به او باشد. در نماز باید تمام حواس متوجه معبود باشد و یا در محضر چه کسی ایستاده و مفتخر به سخن گفتن با که گشته،چنین نمازی را رسول گرامی اسلام بهتر از نماز خواندن در مسجدالحرام می داند.

اما افسوس که برخی نماز را سبک می شمارند و موقع مغتنمی برای فکر نمودن ،به کار های گوناگون دانسته و اشتباهات فراوانشان در نماز حاکی از اشفتگی ذهن و قلبشان و مشغول بودنشان به افکار گوناگون و مختلف است که قران می گوید:وای به احوال نماز گزارانی که از نمازشان غفلت کنند.شرایط صحت و کمال نماز را بتوان به اسانی و سهولت انجام داد اما انچه بسی حساس است در نماز نباید از سوی الله غافل شد.اری نمازی که برای غیر او باشد و حتی در ان نیز توجهی به سوای او معطوف باشد نمازی خداپسندانه و معراج روحانی و معنوی نیست و مقبول درگاه الهی قرارنمی گیرد  باید در نماز حضور قلب، تفهم، تعظیم، هیبت، رجاء، حیاء داشته باشد. باید در نماز طهارت، نیت، قرائت، نماز اول وقت، هرگزنباید فراموش نمودهمانا که امام حسین در جنگ نماز را فراموش نکرد، نماز بهترین حالت انسان برای در زدن خانه مقتدرترین پادشاه دو جهان و خالق مخلوقات که بر تمام حالاتشان اگاه است.شیرین ترین لحظات زندگی انسان همان هنگامی است که شهد گوارای محبت با معبود به کامش ریخته شود و مفتخر با سخن گفتن با یگانه معشوق وجود گردد.

سومیش هم پایینه

به نام خدا

موضوع انشا:چگونه می توان در نماز به ارامش برسیم؟

ایا می دانید که چگونه در هنگام نماز خواندن می توان به ارامش رسید؟رمز و راز مسئله در این است که نماز ذکر و یاد خدا و نیایش به درگاه اوست . تو در محراب نماز و در آن هنگام که پروردگار رحمان و رحیم خود را میخوانی،با او سخن می گویی و در آن هنگام که از قرآن مجید در نماز قرائت می کنی سخن خدایت را فرامی گیری. یعنی انسان نماز گزار هم با خدا سخن می گوید و هم سخنان خدا را دریافت میکند. در فردای قیامت که در محضر خداوند حضور می یابی نمازت به بهترین شکل و نیکوترین صورت در کنارت می ایستد تا تو را شفاعت کند .

به همین جهت بر تو لازم است که اوقات نمازت را در میعادگاه ملاقات و دیدار با پروردگار جهان قرار بدهی و بر این باور باشی که وقت نماز وقت دیدار با خداوند است و زمان جدا شدن از تمام دغدغه ها و وسوسه های فکری که در طول روز داشتی و خود را از نظر روانی و روحی برای این ملاقات آماده سازی و با اذان واقامه به استقبال آن بروی و با تکبیر گفتن در آغاز و افتتاح نماز از شر وسوسه گر خناس ،به خداوند پناه ببری ، پس بر تو لازم است در آیات سوره حمد  وهر سوره دیگری که بعد از حمد انتخاب میکنی چنان تدبر و تامل نمایی گو اینکه این آیات را بطور مستقیم از خداوند در یافت میکنی و در هنگام رکوع و سجود با تقدیس و تسبیح خداوند و زاری و تضرع در پیشگاه او و در خواست حوایج خود از او به او تقرب بجویی و خود را به مقام ربوبی او نزدیک سازی و در تشهد هم به عبودیت او و رسالت حضرت محمد اقرار نمایی و اینجاست که دوباره در سلام به خدای خود سلام میدهی انگار تازه به درگاهش رسیده ای اگر با توفیق و کمک خداوند،خود را با نمازت منسجم و هماهنگ سازی و با روح نماز دمساز شوی ،زندگی تو دگرگون میشود و توام با صلاح و رستگاری تکامل میابی و تو هر روز خود را بهتر از گذشته خواهی یافت و به این باور و یقین خواهی رسی که تنها با نماز خواندن و نزدیک شدن به خدا میتوان تنها راه گشا و حلال مشکلات خود را بیابی و بدانی از این طریق می توان به ارامش رسید و نه از راه هایی که بیگانگان ان را به عنوان رسیدن به ارامش برای جوانان معرفی کرده اند.

پیامبر اسلام می فرماید:مومنی نیست که به نماز ایستد مگر این که رحمت الهی تاعرش او را احاطه می کند و فرشته ای بر او گماشته می شود که ندا می نماید،ای فرزند ادم اگر می دانستی ان چه را که در نمازت است و با که سخن می گویی هرگز از نماز ملول نمی شدی و از ان روی نمی گرداندی،اری انچه در اسمانها و زمین است باید نیایش خدا نمایند و تنها برای اوست ثنا و ستایش.